Soundarya Lahari 007

क्वणत्काञ्चीदामा करिकलभकुम्भस्तननता
परिक्षीणा मध्ये परिणतशरच्चन्द्रवदना।
धनुर्बाणान् पाशं सृणिमपि दधाना करतलैः
पुरस्तादास्तां नः पुरमथितुराहोपुरुषिका॥

kvaṇatkāñcīdāmā karikalabhakumbhastananatā
parikṣīṇā madhye pariṇataśaraccandravadanā|
dhanurbāṇān pāśaṁ sṛṇimapi dadhānā karatalaiḥ
purastādāstāṁ naḥ puramathiturāhopuruṣikā||

Oh mother! Your beautiful and slender waistline adorns a golden chain with ringing bells. You walk slightly leaning forward as your breasts are as proud and heavy as that of a baby elephant’s head. Your face is as bright as the full moon in winter and in yours hands we see a sugarcane bow, arrows made of flowers, a goad, and a noose. You are the proud consort of Lord Siva, the creative ego of the destroyer of the three cities. May you also appear as such before us.

ക്വണത് കാഞ്ചീദാമാ കരികളഭ കുംഭസ്തനനതാ

പരിക്ഷീണാ മദ്ധ്യേ പരിണത ശരച്ചന്ദ്രവദനാ

ധനുര്‍ബാണാന്‍ പാശം സൃണിമപി ദധാനാ കരതലൈ:

പുരസ്താദാസ്താം ന: പുരമഥിതുരാഹോ പുരുഷികാ

അഴകുറ്റതും ഒതുങ്ങിമെലിഞ്ഞതുമായ അരക്കെട്ടില്‍ സദാ കിലുങ്ങുന്ന കിങ്ങിണികളാടുന്ന ഒഡ്യാണം ചാര്‍ത്തിയ ദേവി ആനക്കുട്ടിയുടെ മസ്തകത്തോടൊക്കുന്ന സ്തനദ്വയങ്ങളുടെ ഭാരത്താല്‍ ഒരല്‍പം കുനിഞ്ഞാണല്ലോ നടക്കുന്നത്. ശരത്ക്കാല പൂര്‍ണ്ണചന്ദ്രനെപ്പോലെ തെളിഞ്ഞമുഖകമലത്തോടു കൂടിയ ദേവിയുടെ കൈകളില്‍ ഉള്ളത് കരിമ്പ് വില്ലും പുഷ്പബാണങ്ങളും കയറും തോട്ടിയുമാണ്. ത്രിപുരാന്തകനായ പരമശിവന്‍റെ അഹങ്കാരം മൂര്‍ത്തിമദ്രൂപമായ ദേവി ഉപാസകരായ നമുക്കുമുന്നിലും ആ ഭാവഗരിമയില്‍ പ്രത്യക്ഷയാവട്ടെ.