Soundarya Lahari 071

नखानामुद्योतैर्ननवनलिनरागं विहसतां
कराणां ते कान्तिं कथय कथयामः कथमुमे।
कयाचिद्वा साम्यं भजतु कलया हन्त कमलं
यदि क्रीडल्लक्ष्मीचरणतललाक्षारसचणम्॥

nakhānāmudyotairnanavanalinarāgaṁ vihasatāṁ
karāṇāṁ te kāntiṁ kathaya kathayāmaḥ kathamume |
kayācidvā sāmyaṁ bhajatu kalayā hanta kamalaṁ
yadi krīḍallakṣmīcaraṇatalalākṣārasacaṇam ||

Oh! Umadevi, your hands shine brightly as your nails illuminate them. How do we praise the glowing beauty and the red hue of your hands that put to shame the fresh bloomed red lotus flowers? Oh! mother, you have to help us out even to try to describe the beauty of your hands. Perhaps a comparison of sort is possible between your hands and the red lotus because the red paste adorning goddess Lakshmi’s feet got smeared on the lotus petals as she dances merrily over the flowers. That must be giving those lotus petals their red hue.

നഖാനാമുദ്യോതൈര്‍നവ നളിനരാഗം വിഹസതാം

കരാണാം തേ കാന്തിം കഥയ കഥയാമ: കഥമുമേ

കയാചിദ്വാ സാമ്യം ഭജതു കലയാ ഹന്ത! കമലം

യദി ക്രീഡല്ലക്ഷ്മീ ചരണതല ലാക്ഷാ രസചണം 

അല്ലയോ ദേവീ, ഉമേ, അവിടുത്തെ നഖങ്ങളുടെ ജാജ്വല്യശോഭയില്‍ പ്രഭാതത്തില്‍ വിടര്‍ന്നുവിലസുന്ന പുതുചെന്താമരപ്പൂവിനെ വെല്ലുന്ന ശോണകാന്തിപൂണ്ട ആ കൈകളുടെ സൌന്ദര്യം എങ്ങിനെ വര്‍ണ്ണിക്കണമെന്ന് അമ്മതന്നെ ഞങ്ങള്‍ക്ക് പറഞ്ഞ് തന്നാലും. എങ്കിലും ആ പൂക്കളില്‍ നടനം ചെയ്യുന്ന ലക്ഷ്മീദേവിയുടെ പാദങ്ങളില്‍  അണിഞ്ഞ അരക്കുചാര്‍ക്കുഴമ്പില്‍നിന്നും ഒരല്‍പ്പം ദളങ്ങളില്‍ പറ്റിയതിനാലാവണം ചെന്താമരപ്പൂക്കള്‍ക്ക് അവിടുത്തെ കൈകളുടെ രക്തഛവിയുമായി അല്പമെങ്കിലും സാമ്യം ഉണ്ടായത്.